Met de tentoonstelling Agrégat worden twee kunstenaars, Bastiaan Van Aarle en Michel Mazzoni, uitgenodigd om in dialoog te gaan over hun werken en dit in relatie tot de ruimtes van Contretype. De definitie van de term 'aggregaat' – vereniging van verbonden gelijk- of ongelijksoortige stoffen tot een geheel - zet de toon voor deze tentoonstelling, dewelke is opgevat als een verrassende maar esthetisch relevante ontmoeting tussen twee totaal verschillende fotografische praktijken.

Bastiaan Van Aarle, een Nederlandstalige kunstenaar gevestigd in de Antwerpse regio, ontwikkelt een oeuvre over het landschap als voorwendsel voor onderzoek naar de grammatica van de fotografie, haar grenzen en de manier waarop ze onze perceptie van de werkelijkheid beïnvloedt. Zijn benadering kenmerkt zich in het bijzonder door onderzoek naar het licht, als onderwerp op zich en ook als primaire voorwaarde voor het bestaan van zijn foto's. Bastiaan Van Aarle ijvert er tevens voor om van de tentoonstelling van zijn werken een gedurfde scenografische ervaring te maken, die de shooting doortrekt en de bezoeker in het centrum van een bepaalde ruimte-tijd van waarneming plaatst.

Michel Mazzoni, een Franstalige kunstenaar gevestigd in Brussel, volgt een plastische en minimalistische benadering, die resoluut indruist tegen de traditionele fotografie en zich volledig richt op het verkennen van het visuele spectrum. Als nauwgezet waarnemer van zijn omgeving probeert hij onbeduidende, bedenkelijke of verwaarloosde elementen zichtbaar te maken, zoals zovele details van de werkelijkheid die a priori onbelangrijk zijn. Zijn gefragmenteerde beelden - die als “onzuiver” kunnen worden omschreven omdat ze de esthetische orthodoxie van de fotografie niet respecteren – ontvouwen zich op de plekken waar ze zich bevinden, door middel van steeds wisselende methodes van druk (opmaak, schaal, enz.), van afdrukken en van installatie op muren of in de ruimte. Als leestekens resoneren ze met architectuur en ruimte, waardoor ze visueel kneedbaar worden en specifieke momenten, zwevend in de tijd, proberen vast te leggen.

Agrégat is een beetje een gok, een speelse gok, de gok om met succes werken samen te brengen die op het eerste gezicht onverenigbaar lijken. Bastiaan Van Aarle en Michel Mazzoni zijn de uitdaging aangegaan om uit hun comfortzone te treden en een vierhandig werk te creëren, waarbij ze elk hun eigen fotografische denkwijze hebben gestretcht om die van de ander te ontmoeten, zo ver zelfs dat ze de tentoonstelling samen hebben ontworpen als een enkele ruimte voor visuele omzwervingen. Het vertrekpunt van hun dialoog was de printeditie van de reeks Waterlijn van Bastiaan Van Aarle. In deze reeks werkt de kunstenaar op foto's van bekende landschappen, waarbij hij lineaire lijnen gebruikt om de zeespiegel in deze landschappen weer te geven ware al het ijs op de Noordpool gesmolten. Deze visuele dystopie creëert een spanning tussen twee verschillende tijdelijkheden en twee verschillende mentale projecties. In de reeks die hij creëerde, speelde hij met de transparantie van het papier om de lijnen van de ene pagina op de andere te laten verschijnen. Voor de tentoonstelling worden de muren van Contretype de pagina's van het boek, waarbij de tekening van de ene muur op de andere overgaat. Hierdoor wordt de link met het oorspronkelijke beeld verbroken en ontstaat er een nieuwe ruimte waarin de fotografische bewegingen van Michel Mazzoni een dialoog aangaan en omgekeerd. De fotografische voorstellen van de twee kunstenaars zijn onderling verbonden, als bedrieglijke spelletjes van reflectie, vouwen, ontvouwen en opvouwen... Samen doen ze een vreemde schoonheid verrijzen, “mooi als de toevallige ontmoeting van een paraplu en een naaimachine op een snijtafel”.

Olivier Grasser curator

1 in Les chants de Maldoror – Isidore Ducasse, Comte de Lautréamont